it's the final countdown!
24 sep. 2011
🇷🇼
vanuit Rwanda
Ondertussen beginnen we morgen met onze laatste stageweek hier in Kigali!
De voorbije dagen hebben Elien en ik nog vele bevallingen kunnen doen en naderen we bijna de eindstreep van de 40 bevallingen.
Woensdagnacht had Elien echt pech, alle vrouwen die zij opvolgde eindigden in de operatiezaal voor een keizersnede, best wel frusterend dus! Zeker omdat zij de eerste was om te zeggen dat het
bekken van de vrouw te klein zou zijn voor een natuurlijke bevalling. Maar telkens kreeg zij het antwoord: 'let's wait and see' met als gevolg dat de baby's in nood geraakten.
Ikzelf deed de bevalling van een overleden tweeling van 30 weken bij een vrouw van 22 jaar. Ik had zo met haar te doen, geen familie, geen pijnstilling, een lange arbeid, echt niemand verdient
zoiets. Elien had zelfs 2u lang bij deze vrouw gezeten en het personeel vond dit overbodig en lachwekkend. Het tweede kindje lag in een stuit en dit was dan ook meteen mijn eerste stuitbevalling.
Omdat zij haar kleedje bijna had kapot gescheurd maar de kracht niet maar had om dit verder te doen, knipte ik het volledig los en nam ik haar vast. Het staat vast dat ik haar niet snel zal
vergeten.
Gisteren begon Elien de shift met een vlotte bevalling en de rest van de nacht verliep goed voor ons beiden.
Op 8 oktober vertrekken we naar Rukoma, waar we onze volgende stage zullen doorbrengen.
Alvorens we met onze stage beginnen daar staat een plonske in het zwembad van een hotel hier zeker op de planning!
Vanavond gaan we lekker gaan eten en morgen doen we de dagdienst! Na onze dagdienst gaan we naar 'n concertje hier in Kigali, beetje de stagestress gaan losshaken!
Ziezo, even 'n korte update want we moeten onze was nog in een sopje gaan steken!
(voor degenen die ons wat beginnen missen: binnen 43 dagen keren we terug!)
Dikke kus!
Reacties
Reacties
24 sep. 2011, 20:31
Lieve meisjes,
Het verhaal van de 22-jarige vrouw met de tweeling en ongelukkige afloop maakt dat ik hier met tranen in de ogen zit, en inderdaad, niemand verdient zoiets! Op zo'n moment maken jullie écht het verschil in Afrika met liefdevolle aandacht, wat iedere mama verdient want ook zij hebben verdriet, ook al hebben ze al 6 of 7 kinderen, maakt niet uit.....Overigens is het goed om te lezen dat jullie de misérie van jullie kunnen afzetten en genieten van wat zich aanbiedt, dat is een grote kunst!!
Doe zo voort meisjes!
Knuffels, Muriel
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!