Verder zit onze stage in het gezondheidscentrum er bijna op, nog 2 dagen en vrijdagochtend vertrekken we terug richting Kigali om nadien de mama en
nonkel van Elien te vergezellen in het weeshuis Noël in Nyundo. Daar zullen we 3 dagen verblijven tussen zo'n 800 kindjes, dat worden dus veel spelletjes!
Vervolgens bezoeken we het vulkanenpark voor 2 dagen en als we dan toch bezig zijn gaan we ook nog 2 dagen op safari naar het Akagerapark! 'n beetje
vakantie na al die stage mag ook wel denken we dan!
Na het Akagerapark is het souvenirenkopentijd en misschien doen we nog wel een plonske in een zwembad hier! Daarna zak(ken) pakken en
wegwezen!
Hier zijn we dan, weg uit de stad en naar het platteland, in Rukoma-Sake!
We gaan de soeurs Bernardines zeker missen maar na onze stage hier keren terug om definitief afscheid te nemen. Het voorlopige afscheid viel ons in ieder geval al zwaar!
Gisteren vertrokken we dan rond 8u met het busje vanuit Kigali en rond 10u werden we hier bij de zusters afgezet. We stapten nog maar net uit het busje en werden meteen omsingeld door nieuwsgierige
kindjes (niet echt makkelijk wanneer je dan 'n zak bij je hebt voor 3 weken en hierlangs moet) :)
De zusters ontvingen ons zeer openhartelijk en we kregen 'n gezellig kamertje + halve dierentuin (muizen boven ons, spinnen van alle formaten, rare vliegbeesten, motten, salamanders die naast ons
bed kruipen,...) Nuja, in de hoop dat ze alle muggen opeten want ikzelf heb de laatste dagen fel last gehad van hoofdpijn door mijn anti-malaria pil: Lariam
Op stage hebben we meteen vele prenatale consultaties kunnen meevolgen en het personeel wat leren kennen.
Vanavond verwachten we een heel feestmaal want de priester komt eten en is het onze beurt om de afwas te doen dus onze avond is meteen al wat gevuld!
De internet verbinding hier is niet zo optimaal maar we doen ons best om af en toe 's een update te plaatsen! (het zullen er niet zoveel meer zijn want nog minder dan 'n maand en we zijn terug
thuis!)
Onze laatste stagenacht in het Muhima Hospital zit er op! We hebben de laatste vijf weken enorm hard gewerkt, omdat we nu een weekje vrij zouden hebben. Eventjes uitrusten en genieten van Rwanda,
voor we opnieuw aan de slag gaan voor een nieuwe stageperiode!
De vijf weken waren hard, intens, leerrijk, mooi, overdonderend, moeilijk, ontroerend,... Het heeft onze ogen werkelijk geopend! We hebben er elk meer dan 45 bevallingen opzitten (de laatste paar
nachten waren er amper bevallingen,..), we kunnen infiltreren, hechten, knippen,... kortom het was een super stageplaats (voor de mensen die meer details willen, vraag gerust!). Het is met pijn in
het hart dat we hier afscheid nemen, maar volgend weekend begint ons nieuwe avontuur al in Rukoma-Sake! Daar zullen we een stage eerstelijn volgen: prenatale consultaties, baby'tjes vaccineren,
enkele bevallingen doen,..
Maar dus, vakantie! Straks na ons korte schoonheidsslaapje (dat geen effect blijkt te hebben, want we zien er doodmoe uit!), zullen we hopen op zon, want we zouden graag een plons wagen in het
zwembad. Morgen vertrekken we na de ochendmis richting Gisenyi. Hopelijk zijn de weergoden ons daar iets gunstiger gezind zijn dan deze week, want anders wordt het een ijskoud, nat weekend! Verder
staat er nog een dagje Butare op de planning, Afrikaanse kledij laten maken, onze was doen,... Kortom een leuke goedgevulde week!
Om 17u begonnen Elien en ik gisteren aan de zoveelste nachtshift! Raar maar waar, was het rustig op de verlosafdeling.
Elien begon met de eerste bevalling en de kleine had het idee gekregen om zijn handje vooruit te steken, nog niet vaak gezien dat er samen met het hoofd nog 'n handje mee komt piepen!
De bevalling verliep goed en dan was het wachten op de volgende..
Elien was het dossier aan het vervolledigen en ik zette materiaal klaar toen we plots een vrouw in de verloskamer hoorden roepen! De tijd van een paar stappen te zetten naar de verloskamer zag ik
het kindje half op de verlosstoel liggen. Dit was rond 3u30 's morgens en ik moet zeggen: ik was direct weer klaarwakker!
Ik deed snel mijn handschoenen aan en riep (weer) Elien voor hulp! Ik hielp het kindje nog tot op de borst van de mama en verder had de kleine al bijna al het werk zelf gedaan, van een vlotte
bevalling gesproken!
Vanavond staat er pizza op het menu en is het serie-tijd en morgen gaan we de Afrikaanse shopkes binnen voor nog wat stofjes! Daarna wat slapen en hup, we beginnen weer aan de volgende nachtshift!
Vorige week hebben we 55u gewerkt dus de vermoeidheid begint wel wat toe te slaan!
Gelukkig hebben we leuke vooruitzichten maar meer over dat later!
Vandaag begonnen we vol goede moed aan onze nieuwe stagedag! We raakten maar moeizaam uit ons bed, want het was ijskoud!! Goed ingeduffeld begonnen we aan onze fikse wandeling!
De eerste bevalling van vandaag deed ik, Marylin was de vrouw aan het installeren op de verlostafel, terwijl ik vlug een verlosset ging halen! Ineens hoor ik: 'Elien, Elien, kom eens helpen..' Ik
keek vanachter het gordijntje en kreeg op slag de slappe lach.. Ze was er immers in geslaagd om met een infuusstaander de hele verlichting naar beneden te halen!! De vrouw kreeg op dat moment
persweeën en terwijl ik mij klaarmaakte voor de bevalling, kroop de mannelijke vroedvrouw op het bed van de barende vrouw om met tape de verlichting terug vast te plakken.. Net toen het hoofdje
kwam te staan, hoorde ik een enorm lawaai en de andere vroedvrouw kon net op tijd wegspringen! Het was allemaal opnieuw naar beneden gedonderd! Het kindje en de mama maakten het bijzonder goed! (de
verloszaal was in iets mindere staat..)
Verder verliepen al Marylin haar bevallingen bijna zonder problemen! De kindjes maakten het goed, de mama's moesten hier en daar gehecht worden,.. maar al bij al, alles in orde!
We raakten vandaag beide aan ons 40 bevallingen!!!!
Ondertussen beginnen we morgen met onze laatste stageweek hier in Kigali!
De voorbije dagen hebben Elien en ik nog vele bevallingen kunnen doen en naderen we bijna de eindstreep van de 40 bevallingen.
Woensdagnacht had Elien echt pech, alle vrouwen die zij opvolgde eindigden in de operatiezaal voor een keizersnede, best wel frusterend dus! Zeker omdat zij de eerste was om te zeggen dat het
bekken van de vrouw te klein zou zijn voor een natuurlijke bevalling. Maar telkens kreeg zij het antwoord: 'let's wait and see' met als gevolg dat de baby's in nood geraakten.
Ikzelf deed de bevalling van een overleden tweeling van 30 weken bij een vrouw van 22 jaar. Ik had zo met haar te doen, geen familie, geen pijnstilling, een lange arbeid, echt niemand verdient
zoiets. Elien had zelfs 2u lang bij deze vrouw gezeten en het personeel vond dit overbodig en lachwekkend. Het tweede kindje lag in een stuit en dit was dan ook meteen mijn eerste stuitbevalling.
Omdat zij haar kleedje bijna had kapot gescheurd maar de kracht niet maar had om dit verder te doen, knipte ik het volledig los en nam ik haar vast. Het staat vast dat ik haar niet snel zal
vergeten.
Gisteren begon Elien de shift met een vlotte bevalling en de rest van de nacht verliep goed voor ons beiden.
Op 8 oktober vertrekken we naar Rukoma, waar we onze volgende stage zullen doorbrengen.
Alvorens we met onze stage beginnen daar staat een plonske in het zwembad van een hotel hier zeker op de planning!
Vanavond gaan we lekker gaan eten en morgen doen we de dagdienst! Na onze dagdienst gaan we naar 'n concertje hier in Kigali, beetje de stagestress gaan losshaken!
Ziezo, even 'n korte update want we moeten onze was nog in een sopje gaan steken!
(voor degenen die ons wat beginnen missen: binnen 43 dagen keren we terug!)
's nachts komen er af en toe wel eens vrouwen binnen die al volledige ontsluiting hebben en dan is het hup, laarzen aan, schort aan en beginnen maar!
Naast de vele bevallingen hebben we nog veel mogen oefenen op het hechten en op het plaatsen van infuzen, blaassondes,...
Wel een paar zotte bevallingen meegemaakt, ik assisteerde Elien bij een bevalling en er was sprake van een schouderdystocie (het schoudertje van de baby die vast blijft steken)
De vroedvrouw plaatste de benen van de vrouw zodanig dat de bevalling zou kunnen plaatsvinden en Elien deed haar uiterste best om het kindje veilig op de wereld te brengen en jaja, dat deed ze
goed!
Nu we ondertussen al 3 weken stage hebben gevolgd daar, laat het personeel ons soms wel al alleen werken en dan is het wel fijn om elkaar te hebben op dienst. Zeker omdat er hier amper materiaal
wordt klaargelegd. Wanneer er tijdens een nachtdienst even niets te doen is, zetten Elien en ik alles klaar want het gebeurt wel eens dat er 4 vrouwen op hetzelfde moment bevallen en dat bespaart
ons de nodige chaos, ik denk dat het personeel hier ook wel blij mee is.
Het was indrukwekkend om te zien en gelukkig verliep alles vlot. De vrouw was zelfs binnen en buiten op 4u tijd!
Vorige nacht was wel zwaar voor Elien en mij, we hebben in totaal 16u op dienst gestaan omdat we beide nog een bevalling konden doen en nadien nog zorgen moesten verlenen aan de vrouw.
Vanavond gaan we 'n lekkere pasta gaan eten (kijken we al naar uit) samen met een studente uit Leuven!
Morgen nog een beetje rust want vanaf 17u staan we weer op het verloskwartier!
Donderdag verwelkomen we bezoek uit België en gaan we naar het naaiatelier om onze Afrikaanse kledij op te halen, woehoe!
Dikke, dikke kus uit het echt wel hete Kigali op dit moment!
